Wanneer ben je een regelmatige drinker?

Veel mensen vragen zich af: Ben ik een regelmatige drinker? Ze vergelijken zichzelf met vrienden, zoeken online naar definities of proberen hun drankgebruik in hokjes te plaatsen. Maar de échte vraag is bijna nooit of je formeel een regelmatige drinker bent — het gaat om waarom je dit wilt weten.
In dit artikel ontdek je wat een regelmatige drinker precies is, welke typen drinkers er bestaan en waarom het label ‘regelmatige drinker’ je vaak minder duidelijkheid geeft dan je hoopt. Maar vooral: wat je wél nodig hebt om een stap dichter bij het antwoord te komen dat je écht zoekt.
Overweeg je weleens om helemaal te stoppen met drinken? Doe de gratis test om te ontdekken of dichter bij stoppen bent dan je denkt.
Wat is een regelmatige drinker?
Je bent een regelmatige drinker wanneer er regelmaat of een herkenbaar patroon zit in je alcoholgebruik. Het gaat minder om hoeveel je drinkt, en meer om wanneer en waarom je drinkt. Drink je op vaste momenten, in bepaalde situaties of bij specifieke emoties, dan wijst dat op regelmaat. Volgens de Gezondheidsraad ben je een regelmatige drinker bij meer dan één glas per dag, maar die richtlijn kijkt vooral naar de hoeveelheid — niet naar wat er voorafgaat aan drinken.
En juist die momenten, situaties en emoties die aan het drinken voorafgaan, maken duidelijk in welk type drinkgedrag je jezelf misschien herkent. Want er bestaan verschillende manieren waarop regelmaat zichtbaar wordt, en elk patroon vertelt iets anders over jouw relatie met alcohol.
Verschillende typen regelmatige drinkers
Wanneer je preciezer kijkt naar wat er voorafgaat aan jouw drinken, ontstaat er vaak een herkenbaar patroon. Dat patroon zegt iets over jouw relatie met alcohol — of in andere woorden: over welk type regelmatige drinker jij bent. De meest voorkomende typen zijn:
- Gezelligheidsdrinkers
- Emotiedrinkers
- Fase-drinkers
- Binge-drinkers
- Gewoontedrinkers
Gezelligheidsdrinkers
Gezelligheidsdrinkers drinken vooral wanneer er iets sociaals gebeurt: verjaardagen, borrels, diners, vakanties of feestdagen. Het drinken volgt steeds op een sociale aanleiding, waardoor er een herkenbaar patroon ontstaat. De regelmaat zit dus in de situatie waarin je drinkt: er gaat iets gezelligs aan vooraf.
Emotiedrinkers
Emotiedrinkers grijpen naar alcohol wanneer ze iets voelen: spanning, stress, irritatie, teleurstelling, opluchting of juist blijdschap. Ze hebben een patroon ontwikkeld waarbij ze bij een emotie, positief of negatief, naar alcohol verlangen en dit dan nemen. De regelmaat zit dus in de emotionele staat die je hebt: er gaat een emotie aan vooraf.
Fase-drinkers
Fase-drinkers hebben periodes waarin ze weinig drinken of zelfs helemaal stoppen, gevolgd door periodes waarin het drinken toeneemt en soms zelfs tot extreme excessen leidt. Die schommelingen lijken willekeurig, maar komen toch steeds terug. De regelmaat zit hier dus in de afwisseling zelf: er gaat een fase van meer vooraf aan minder en andersom.
Binge-drinkers
Binge-drinkers drinken niet dagelijks, maar hebben momenten waarop ze in korte tijd heel veel drinken. Het gaat om pieken: één of twee avonden waarop de rem wegvalt, gevolgd door dagen waarop je niet of nauwelijks drinkt. De regelmaat zit hier ook in de afwisseling zelf: er gaat een periode van van meer vooraf aan minder en andersom.
* Het verschil tussen een fase- en een binge-drinker is de duur van de cylclus: binge-drinkers drinken vaak bijvoorbeeld één of twee avonden in het weekend veel en door de weeks niet of nauwelijks en fase-drinkers kunnen soms maanden veel drinken, gevolgd door maanden van geheelonthouding.
Gewoontedrinkers
Bij gewoontedrinkers is alcohol onderdeel geworden van het dagelijks ritme. Niet omdat er iets speciaals gebeurt of een emotionele aanleiding is, maar omdat het bij de dag hoort: na het werk, bij het koken of op de bank. Het drinken is een automatisme. De regelmaat zit in de gewoonte zelf — drinken (ogenschijnlijk) zonder aanleiding.
Er zit altijd een vorm van regelmaat in je drinken
Wat veel mensen niet direct doorhebben, is dat er altijd een patroon te vinden is in hun drinkgedrag. Soms is die regelmaat heel duidelijk — zoals elke dag, bij bepaalde emoties of sociale momenten — maar soms is hij juist subtiel. Zo subtiel dat je er in eerste instantie aan voorbijgaat.
Misschien denk je dat je "gewoon drinkt wanneer het zich zo voordoet", maar als je eerlijk kijkt naar wat er voorafgaat aan jouw drinken, ontstaat er bijna altijd een lijn. Een terugkerend gevoel, een bepaald moment van de dag, een soort dag die je triggert of een situatie die telkens weer hetzelfde effect heeft.
Die regelmaat hoeft dus niet groots of opvallend te zijn om betekenis te hebben. Juist de kleine patronen — de dingen die je automatisch doet — vertellen veel over jouw relatie met alcohol. En pas wanneer je die subtiele signalen begint op te merken, krijg je zicht op het patroon dat er misschien al langer is dan je dacht.
Waarom officiële categorieën meestal weinig duidelijkheid geven
In de reguliere verslavingszorg – en ook in richtlijnen van bijvoorbeeld de Gezondheidsraad – wordt vaak gewerkt met categorieën zoals sociale drinkers, matige drinkers, regelmatige drinkers, overmatige drinkers of zware drinkers. Bij iedere categorie hoort meestal een grens in aantallen glazen per week. Dat kan interessant lijken, maar in de praktijk geeft het weinig richting.
De meeste mensen weten namelijk niet precies hoeveel ze drinken, of ze ronden het naar beneden af omdat niemand zichzelf graag in de categorie “overmatig” of “zwaar” ziet vallen. Daarnaast zegt een getal per week weinig over wat er voorafgaat aan jouw drinken — en juist dáár zit de kern van het patroon. En dat patroon kan je wél verder helpen.
Een hoge score op papier betekent namelijk niet dat je ook echt iets wilt veranderen, en een lage score betekent niet dat er niets speelt waar je misschien vanaf wilt. Het aantal glazen vertelt simpelweg niet het hele verhaal. Patronen, gevoelens, situaties en gewoontes doen dat wél — en precies daarom zijn die vaak waardevoller om naar te kijken dan cijfers alleen.
De vraag onder de vraag: wat zoek je eigenlijk?
De vraag “Ben ik een regelmatige drinker?” lijkt heel concreet, maar in de praktijk gaat het zelden om definities of categorieën. Het is meestal een signaal dat er íets anders speelt — iets dat je misschien nog niet hardop hebt uitgesproken, maar wel voelt. Misschien stel je deze vraag omdat je:
- merkt dat alcohol een grotere rol speelt dan je prettig vindt
- je afvraagt of je nog controle hebt
- twijfelt of je eigenlijk wílt minderen, maar niet weet hoe
- bang bent dat het erger wordt als je niets doet
- je afvraagt of je (bijna) verslaafd bent
- of omdat je gewoon eerlijker naar jezelf wilt kijken
De vraag “Ben ik een regelmatige drinker?” — en de klinische, cijfermatige antwoorden die je daarop krijgt — helpen je vaak niet verder. Wat je eigenlijk wilt weten, is of je iets moet veranderen aan je drankgebruik. Of je nog op de goede weg zit, of dat het langzaam de verkeerde kant op beweegt.
Wat kun je doen als je dit herkent?
Als je merkt dat je jezelf deze vraag stelt, dan is dat geen toeval. Er is ergens een beweging in jou ontstaan: nieuwsgierigheid, twijfel, lichte onrust of het verlangen om anders te leven dan je nu doet.
En dat gevoel verdient aandacht — niet omdat je “niet goed bezig bent”, maar omdat het je iets probeert te vertellen. De volgende stap is daarom niet om jezelf in een categorie te plaatsen, maar om te onderzoeken wat jouw drinken aanstuurt:
- Wat gaat er vooraf aan het moment dat je drinkt?
- Welke situaties, gedachten of emoties komen steeds terug?
- Waarom voelt je de ene keer als een sterke drang om te drinken, en de andere keer subtiel verlangen?
Dit zijn precies de vragen waar de meeste mensen geen antwoord op hebben — maar wel nodig hebben om verder te komen. In de eerste twee hoofdstukken van mijn boek vindt je mijn antwoorden op deze vragen, waarin je je wellicht herkent. Je kunt deze eerste hoofdstukken gratis lezen, zodat je beter begrijpt wat er bij jou speelt — en wat jouw volgende stap kan zijn.
Twee mogelijke wegen
Wanneer je begrijpt wat er achter jouw drinken zit, zie je vaak dat er eigenlijk twee manieren zijn waarop je verder kunt. Niet goed of fout — gewoon twee verschillende uitkomsten waar veel mensen in terechtkomen, en die allebei heel anders voelen.
Leven mét verlangen:
In dit scenario drink je misschien minder, of je stopt af en toe even, maar je verlangen blijft aanwezig. Soms duidelijk, soms subtiel — maar het is er altijd op de achtergrond.
Je merkt dat je:
- situaties vermijdt waarvan je weet dat ze “lastig” kunnen zijn
- jezelf moet toespreken of corrigeren
- plannen maakt om te minderen, maar dat lastig volhoudt
toch weer drinkt op momenten dat je eigenlijk niet wilde - je schaamt of baalt van je eigen gedrag
Je doet het best goed, maar het blijft gedoe. Er zit altijd een stuk strijd in jezelf, en dat kost energie.
Leven zónder verlangen:
In dit scenario stopt niet alleen het drinken — maar verdwijnt je verlangen zelf. Je hoeft niet meer te vermijden, te compenseren of “sterk te blijven”. Je kunt gewoon in situaties zijn die eerder lastig waren, zonder dat je verlangen voelt om te drinken.
Je merkt dat je:
- niet meer over drank hoeft na te denken
- ontspannen bent in sociale situaties
- moeilijke dagen makkelijker doorkomt
- rustiger bent in je hoofd
- niet het gevoel hebt dat je iets mist
Wat als je niet meer hoeft te vechten tegen verlangen?
Het verschil tussen leven mét verlangen en leven zónder verlangen wordt niet bepaald door hoeveel discipline of wilskracht je hebt. Het draait om inzicht: begrijpen waar jouw verlangen vandaan komt, waarom het steeds terugkomt en wat je er wél aan kunt doen om het te stoppen.
Veel mensen denken dat ze “gewoon moeten volhouden”, maar verlangen laat zich niet wegdrukken. Je kunt het een tijd negeren, maar vroeg of laat wint het. Je gevoel is nu eenmaal sterker dan je ratio — zeker als het om alcohol gaat.
Maar wat nu als die twee wél samenwerken?
Wat nu als er geen innerlijke strijd meer is omdat je simpelweg niet meer verlangt?
Dat je niet hoeft te vechten, corrigeren of vermijden — omdat er niets meer ís dat aan je trekt?
Dat is het moment waarop echte rust ontstaat. En precies dát is waar mijn methode RESET voor bedoeld is.
Mijn aanpak: begrijpen waarom je verlangt
RESET pakt het verlangen bij de bron aan. In plaats van harder te vechten tegen alcohol, onderzoek je waarom jouw verlangen überhaupt ontstaat. Want zolang je niet begrijpt wat het triggert, blijft het terugkomen — of je nu wilt minderen, stoppen of “even een pauze” neemt.
In mijn boek ontdek je:
- waarom jouw verlangen ooit is ontstaan
- waarom je blijft drinken, ook als je dit eigenlijk niet wilt
wat je kunt doen om te stoppen, zonder het te missen
RESET draait niet om wilskracht, maar om inzicht. Wanneer je begrijpt waarom je verlangt, weet je wat je kunt doen om dat te stoppen. En kun je ervaren hoeveel rustiger, tevredener en gelukkiger je je dan voelt.
Veelgestelde vragen
1. Hoe weet ik of alcohol te veel invloed heeft op mijn leven?
Wanneer je regelmatig nadenkt over je alcoholgebruik, jezelf vergelijkt met anderen of twijfelt of je nog wel “goed bezig” bent, is dat al een belangrijk signaal. Het gaat niet om hoeveel je drinkt, maar om de rol die alcohol in jouw dagelijks leven speelt.
Dat jij jezelf deze vragen stelt, zegt eigenlijk al genoeg: je voelt dat er iets schuurt. Vergelijk jezelf dus niet met richtlijnen of anderen — het gaat erom wat jíj wilt voor jouw leven. Ik stopte ook omdat er iets in mij schuurde, niet omdat ik allerlei grote problemen had.
Deze vraag is eigenlijk niet zo relevant. Je hebt geen diagnose van buitenaf nodig om te (h)erkennen dat alcohol meer invloed heeft dan je lief is. Het gaat niet om het label, maar om hoe jij je voelt bij jouw drinkgedrag. De één voelt zich prima bij dagelijks veel drinken, terwijl twee glazen per dag bij iemand anders aan hem of haar knaagt.
Als je opmerkt dat je vaker drinkt dan je wilt, dat je verlangen sterker is dan je prettig vindt, of dat je jezelf steeds moet inhouden, dan is dat een waardevol moment om je hierin te verdiepen. In RESET leg ik precies uit hoe verlangen naar alcohol werkt, hoe het zich opbouwt en waarom je blijft drinken, ook als je dat eigenlijk niet wilt. Download de eerste twee hoofdstukken gratis.
Dat heeft niets te maken met zwakte of gebrek aan discipline. Verlangen werkt simpelweg niet elke dag hetzelfde. De ene dag of periode ben je relaxed, uitgerust of emotioneel stabiel — en dan lukt minderen vaak zonder moeite. Op andere dagen of in andere fases ben je moe, gespannen, overprikkeld of zoek je ontspanning, en dan wint je verlangen het direct.
Het voelt dan alsof je de ene keer wél controle hebt en de andere keer totaal niet, terwijl het in werkelijkheid steeds hetzelfde mechanisme is: je verlangt naar alcohol, en dus neem je het. Dat mechanisme verandert niet zomaar — alleen jouw drinkgedrag piekt en daalt mee met hoe jij je voelt.
Wilskracht kan je helpen om tijdelijk niet te drinken, maar het kan je nooit voor langere tijd controle geven. Je kunt jezelf dagen, weken of zelfs jaren toespreken, regels maken of “sterk blijven”, maar zodra je moe, gestrest of emotioneel geraakt bent, wint verlangen het vrijwel altijd. Niet omdat jij zwak bent, maar omdat verlangen een gevoelskwestie is — en gevoel is nu eenmaal sterker dan ratio.
In RESET leg ik uit waarom discipline en wilskracht je nooit écht helpen om het leven te krijgen dat je wilt. Want je wilt niet per se een leven zonder alcohol — je wilt een leven zonder verlangen naar alcohol. Je kunt misschien tijdelijk stoppen op wilskracht, maar zolang jouw verlangen blijft, blijft jouw innerlijke strijd ook bestaan. Pas wanneer je je verlangen stopt, ontstaat echte vrijheid. En innerlijke rust. Bestel het boek hier.
Het begint altijd bij inzicht. Niet bij minder drinken, regels maken of afspraken met jezelf, maar bij begrijpen waarom je drinkt. Wat zet jouw verlangen aan? Wanneer ontstaat het? Wat gebeurt er in jouw hoofd en lijf vóórdat je dat glas pakt?
Zonder dat inzicht blijft het bij proberen, hopen en volhouden — en dat voelt als hard werken. Pas wanneer je snapt waarom je verlangen ontstaat, verandert er iets: dan kun je gericht stappen zetten die werken, in plaats van steeds dezelfde cirkel lopen.









